estambul tours ve allah bilgileri40
sizlere bugün en güzel yazıları yazan estambul tours diyorki O’nun mucizesi olan (Kur’ân-ı Kerîm) dünya durdukça duracak ve herkesi ikna etmeye yetecektir. Oysa diğer peygamberlere verilen mucizeler geçici olmuştur. Kendileriyle beraber yaşamış ve kendileri ile beraber ölmüş (yani hükmünü) yitirmiştir. O mucizeleri ancak o asırda yaşayan insanlar görmüştür.Kur’ân mucizesi ise, nesilden nesile intikal etmek suretiyle en büyük bir mucize olarak dünya durdukça duracak ve herkes tarafından gözle görülecektir. (Öteki mucizeler ise) yalnız bir haber olarak kalacaktır. Bu hususta söylenecek söz çoktur. Zira; uzunca bir konudur bu. Bununla ilgili bilgileri ‘‘Mucizeler kısmı”mn sonunda geniş olarak verdik.
Ali (kerremaîlahü vechehu)’den:
“Her peygambere yedi seçkin arkadaş (dost) verilmiştir. Oysa sizin peygamberinize ondört seçkin arkadaş verilmiştir: Ebu Bekir, Ömer, İbn Mes’ud ve Ammar (r.anhüm) onlardan bazılarıdır.” (483).
Peygamber (sallallahu aleyhi ve selîem) buyurmuşlardır:
“Allah Mekke’yi Fil (ordusun)’dan korumuştur. Fakat Resûliinü ve mü’minlere (oradaki kâfirleri) öldürmeye muvaffak kılmıştır. Benden sonra kimseye helâl olmayacaktır. Bana da sadece gündüz bir saat helâl olmuştur.” (484).
İrbad b. Sâriye (485) (radıyallahu anh)’dan:
Resûlullah (sallallahu aleyhi vesellemyin şöyle buyurduğunu duydum:
“Şüphe yok ki ben Allah’ın kuluyum! Ve peygamberlerin sonuncu-suyum. Âdem hiç şüphe yok ki, toprağında (henüz ruh ve cesed arasında) iken (benim Nübüvvetim tescil edilmişti). Babam (ceddim) İbrahim’in durisında da (vardım). Meryemoğlu İsa’nın müjdelediği (Peygambeı benim!)” (486).
(483)İmam Timizî; Sünen. Ebvabü’l-Menakıb, Menakıbü’l-Hasan ve’i-Hüseyin İbney Al yibni Talib. No. 3787’de Hz. A/>e'den mevkufen 3791 No. da yine Ali Ck.v.)’den yine Ali b. Ebi lib (r.a.)'dan mevkufen rivayeti tahriç etmiştir.
(484)/mam Buharı; Sahih. 3. Kitabü’l- llm. Babu li yebluga’l- llme’ş- Şahidü’l- Gaibe’de Şüreyh’den. 45. Kitabu’J-Lukatati, 7. Babu Keyfe Kâne tuarrafu Lukatatü Ehl-i Mekke. Ebu reyre(r.a.}. Kitabu’ş- Şurût, Babu’ş- Şuruti fi’l- Cihadi ve’l- Musalehati maa “Ehli’l-Harbi Misverb. Mahreme (r.a.)’dan. İmam Müslim; Sahih. 15. Kitabü’l- Hac (82) Babu Tahrimi kele ve Saydiha... da 447-448/ 1355 No. ile Ebu Hüreyre (r.a.)'dan tahriç etmiştir. Imaır pvud; Kitabu’I-Menasik (Hacc). Babu Tahrimi Haremi’de Ebu Hüreyre (r.a.)’dan Kitabi) had, Babun fi Sulhi’l-Aduvvi’de Misver b. Mahreme fr.a./’dan.
(485)İrbad b. Sâriye.
Hâk/m; Müstedrek’inde, İbn Hibban Sahih’inde tahriç etmişlerdir.
Mcnahılü’s-Safa Shf. 30”
ŞİFA-I ŞERİF TERCÜMESİ
İbn Abbas (radıya/Jabu anh)’dan:
“Allah, Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem)’\, sema ehli tün peygamberlere üstün kılmıştır.” (487).
Dediler ki:
“Sema ehline üstünlüğü nasıl olmuştur?”.
— Enbiya sûresinde— Allah (c.c.) sema ehline hitaben; “Onlardan her kim ben Allah’tan gayri bir ma’budum derse ’< diye hitab etmiştir.
Oysa Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem)’e Fetih sûresini şında, (İNNA FETEHNÂLEKE FETHAN MÜBÎNEN) ile hitabet !
“Peki ya tüm peygamberlere karşı olan üstünlüğü?”.
Allah (c.c.) İbrahim sûresinde:
“Hiçbir peygamber yoktur ki, onun kendi kavminin dili ilegönd miş olmayayım” buyururken bir âyetinde de, ‘‘Seni ancak tüm inşa? I ğa (bir Peygamber) olarak gönderdik.” (490), buyurmuştur (49i) ”' '
Halid b. Ma'dan (492) (r.a.^’dan:
Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellemy 'm ashabından birtakım dediler ki:
—Ey Allah’ın Resulü, bize kendini anlat! — Aynısı, Ebu Zer ( Şeddat h. Evs, (495) Enes b. Malik (496) (r.anhüm) da nakledilmişi !
—Evel dedi, ben baba (ceddim) İbrahim’in (Ey Rabbimiz, içlerinde kendilerinden bir peygamber gönder!) duasında kastedilen peygambe. l rim. İsa beni tebşir etmiştir. Annem bana hamile kaldığı zamanken. < dinden bütün Şam topraklarındaki Basra köşklerini aydınlatan birnm yükselmiştir. Sonra ben Beni Sa’d b. Bekir (kabilesine) emzirilmem için gönderildiğim zaman süt kardeşimle birlikte evimizin arkasında hayvan. | lan otlatırken üzerinde beyaz elbise bulunan iki adam bana yaklaştı,
(487)/manı Darimi; Müsnecl. Mııkjıddimc. Bab 9. İmam licyhakî lahriç elmişlerdir,
(488)Enbiya Sûresi, âyet: 29.
(489)Fetih Sûresi, âyet; I. Yani Sema ehlini tehdit ederken, Muhammed aleyhisselâmaIfli ısan edeceğini vaad ederek, taltif buyurmuştur. Bu onun üstünlüğüne açık bir delildir,
(490)İbrahim Sûresi, âyet: 4.
(491)Diğer peygamberleri kendi kavimlcrinc has olarak gönderip, bizim peygamberinim W ianlığa göndermesi elbefteki onun üstünlüğünü isbatlar.
f492) Halid b. Ma'dan.
494)imam Darimi; Müsned. Ebu Zerr-i Gıfarî (r.a.)’dan.
495)imam Ebu Naiym; Delâilü’n-Nübüvve’de Şeddad b. Evs (r.a.).
496)imam Ebu Naiym; Delailü’n- Nübüvve’de Enes b. Malik (r.a.)’dan lahriçetmişi"
İçi kar dolu altın leğenle bana üç adam geldi— Beni tuttular, karnımı yardılar—
Başka bir rivayet:
“Boğazımdan karnımın başına kadar yardılar. Sonra oradan kalbimi çıkardılar, ikiye yardılar ve ondan simsiyah bir kan pıhtısı çıkartıp attılar.
Sonra hem kalbimi hem karnımı o kar ile pir ü pâk edene kadar yıkadılar."
Diğer bir hadîsde:
“Sonra biri bir şey aldı, bir de baktım ki elinde gören herkesi hayrete düşüren bir nur mühUrü vardı. Onunla kalbimi mühürledi. Kalbim iman ve hikmetle doldu. Sonra mühürü yerine iade etti. Diğeri de elini göğsümün ayırım noktasına sürdü ve iyileşti" olarak varit olmuştur.
Diğer bir rivayet:
Cebrail (aleyhisselâm) dedi ki:
“Sapasağlam bir kalb! (Aklî işleri idrak eden) iki keskin göz... (Şer’î emirleri) fevkalâde duyan mükemmel iki kulak." (497).
Sonra (onlardan) biri arkadaşına:
—“Haydi onu, ümmetinden on kişi ile tart! dedi, tarttı da tümüne ağır bastım.
—Ümmetinden yüz kişi ile tart! Tarttı yine ağır geldim.
—Ümmetinden bin kişi ile tart! Tarttı, onları da geçtim.
—İyisi mi tartmaktan vaz geç, zira tüm ümmetiyle onu tartacak olursan yine de hepsini geçer” dedi.
Başka bir hadîste şu kayıd var;
“Sonra beni göğüslerine basıp hem başımı hem de gözlerimin arasını öptüler.”
Ve şöyle dediler:
—“Ey sevgili, korkma! Sana murat edilen iyiliği bir bilsen sevinçten gözlerin ışıl ışıl olur.”
Bu hadîs şöyle bitmektedir:
“Allah katında ne büyük değerin var! Çünkü Allah ve melekleri (da ima) seninledir!”
Ehu Zer (radıyallahu anh)*\n rivayet ettiği hadîsde ise:
“Onlar benden ayrılmadan önce gerçekten ben O büyük işi (yani pe gamberliği) apaçık (görüyordum)” şeklinde varit olmuştur.
Ebu Muhammed d-Mckkî, Ebu’I- Leys cs-Semerkandî ve diğerleri şi kanlattılar: “Âdem (aleyhisselâm) Zelle vukuundan sonra şöyle c etti:
İmam Darîmi; Müsneel. Mukaddime Bab 8’dc Ibıı Ganenı’dcn lahriç el “ niym, Delailü’n- Nübüvve’de, Vıınus b. Meysere b. Hâbis’den lahriç eyler
ŞlFA-1 ŞERİF TERCÜMESİ
“Allahım, Muhammed hakkı için bana hatamı bağışla— tevb ul et diye de rivayet edilmektedir—
Allah (c.c) O’na dedi ki:
“Muhammed’i sen nereden biliyorsun?” (Cennetin her yerinde,, I ilahe illallah Muhammedurresûlullah”m yazılmış olduğunu göri% | Allah’ın O’na şöyle buyurduğu da rivayet edilmiştir: ’
“Muhammed benim kulum ve Resûlümdür.” (498).
Bundan anladım ki, senin nezdinde en iyi kul O’dur.
Bunun üzerine Allah onun tevbesini kabul edip bağışladı. Bakar:, resindeki:
“Âdem Rabbinden birkaç kelime telakki etti.” (499) âyetini böyie,p, I sir edenlerin görüşüdür bu! " !
Diğer bir rivayet:
Âdem (aleyhisselâm) dedi ki: i