guia de estambul ve islam bilgilerimiz666 bugün sizlere en gzel bilgimizi yazan guia de estambul dediki Kişilere ve devlete tanınan hakların değerlendirilmesi: İslâm dışı medeniyetlere ait tarihî eserlerde kişilere fazla bir pay tanındığı ileri sürülebilir. Fakat bunların önemli bir kısmının öteden beriye gizli ellerde ve gizli piyasalarda dolaştığı unutulmamalıdır. Tamamiyle devlete ait kabul edilenlerin dışındakilerden 1/5 devlete pay ayrılıp büyük bir kısmının bulup çıkaranlara bırakılmış olması bunların serbest pazara çıkmasına yol açar. Bulunanın önce devlete götürülmesi de hazîne ve müzelere gidenleri çoğaltır. Diğer taraftan Devletin kişilere bırakılmış payları fıkıhtaki “maslahat” ilkesine dayanarak dışarıya çıkarma yasağı koyma hakkı olduğunu da unutmamak gerekir. Hatta devlet bu ilkeye dayanarak onları kendisi de satın alabilir ve kişilerin elindekilerin kayıtlarını da tutabilir. Günümüz anlayışında bu gibi eserlere sadece nakdî değerleri açısından değil daha çok kültür varlıkları açısından bakıldığı için gene aynı maslahat ilkesi gereği gerekli kazılcirın devlet eliyle veya onun izniyle yapılması ihtiyacı olduğu da ortadadır.
C- ZÎNETLERİN ZEKÂTI, FİTRE Ve KURBAN MÜKELLEFİ Ve BİR TASARRUF OLMA AÇILARINDAN ZÎNETLERİN DURUMU
1- Ziynete Bakış Ve Zînetlerde Zekât
Kadınların altın ve gümüşe dayalı zînet ve süs eşyalarının zekâta tabi olup olmadıkları konusunda fakıhler ve mezhepler arasında farklı iki görüş ortaya çıkmıştır. Burada ihtilaf, onların bir yandan kadın için temel ihtiyaç öte yandan da asılda nâmi (: değer üretip artış kaydedebilen) nesneler olmalarından kaynaklanır. İhtilaf konusu olanlar da altın ve gümüşten mâmul olanlardır. Dinde, altın ve gümüş takı/süs eşyaları ancak kadınlar için müsaade edilmiş, erkeklerin onlardan her hangi bir türde takı edinmeleri haram görülmüştür. Gene fıkıhda altın ve gümüşten ev eşyası, yeme-içme takımı ve takı dışında bir süs eşyası yapılmasına da izin verilmemiştir. Bu açıdan, zînetlerin zekâtı denildiğinde burada karşımıza zekât mükellefi olarak kadınlar çıkmaktadır. Haramlıklan bir yana, erkekler tarafından kullanılan ve dince/fıkıhca kullanılması haram sayılan altın ve gümüşten mâmul bütün eşya zekâta tâbidir.
İSLAM İN D.-\^ ANIŞNLA - PA^•l-AŞMA MEDENİYETİ
Din, erkeklerin kadınsı bir tavır ve bu yönde duygusal eğilim ve çöküş j girmelerini önleme hikmetiyle onlara kadın zînetlerini yasaklamış olabilir
Peygamber (s.a)'in; Kadın zînet eşvalanndan zekat aldığı ve uerm.
rinde öteki hayatta ceza göreceklerini bildiren bir hadisi vardır^®. Bu koı Sahabe ve Tâbiûn dönemlerinde başlayan görüş ayrılıkları ortaya çıkım
Ibn Mubârek, Sü/ydnu s-Setm' ve Atâ gibiler ziynetlerin 20 miskal (-85*^^ altın veya 200 dirhem (—595 gr.) gümüşe ulaştıklarında zekâta tabi olacakig^ söylerler^^. Mezheplere gelince.
-Hanefller: Bu mezhep diğerlerinden ayrılarak altın ve gümüş zînet ç, yalarında zekât olduğu görüşüne varmıştır ki imam Seurî de bu yolu tutar^ '
Cumhûr (Hanefîlerin dışındaki büyük çoğunluk) : Altın ve gümüş eşyalarının, bir ticaret ve servet biriktirme için değil sadece kullanma niyet;,1 edinildiğindc zekâtı olmadığı görüşündedir. Sahabeden bu görüş sahiple^r: başında Hz. Aişe^'*\ Abdullah Ibn Ömer. İbn Mesûd. Câbir. Enes b. Mâ/:; (Aişe’nin ablası) Esmâ (r.a) gelir^'*^. Görüldüğü gibi bu konuda İbn Mesüar;-iki ayn görüş gelmiş olmaktadır.
Bu küme içinde yer alanlann bir kısmı; Zînetlcrin ödünç olarak ver.:: onların zekatı sayarlar; Zînetlerin zekâtı, onları gelin olacak kızlara ocu- , mekten ibaret olup başka bir zekâtı yoktur. Hz. Aişe'nin; "Zekâtı ödere: zinet takınmanın bir mahzuru ı^oktur" sözü de bu anlamda yorumlanir-âiim Sa İd b. e/-Müseyyeb’in görüşü de bu yöndedir. Ona göre zineılerir Takınmak, ödünç verip başkalarına da takındırmaktır. Eğer kendisi kul’?- -ve kuliandırmıyorsa o zaman zekat gerekir'^. Nesâî (Ö.303 h)'nin Sindi m de; Zînetlerin zekatı konusunda Peıjgamber'den gelen rivayetlerin zayii : ğu ve fakat çok sayıda gelen hadislerin birbirlerine destek olmaları seb. Cumhura karşı, onlarda zekâtı farz gören Hanefî anlayışında ihtiyat bulundu: değerlendirmesi yapılmaktadır^’*^.
238Buharı, Zekâ/, 21,33. Müslim, Zekât, 46, Tırmizi. Zekât, 12: Nesâi, Zekât. 19; San ani, M ^ IV, 85-86
239Tırmizi, Zekât, 12; Ebû 'Ubeyd. 441; San anî, IV 83
240bak. İbn Hubeyre. v. 44/b; Aynî, IV, 3^; Cezîri, I. 602
241Mâlik, Muvatta', Zekât, 5; Ebû Ubeyd, 442; San ani, IV. 82
242Tırmizi, Zekât, 12; Ebû Bekr İbnu’I-Arabi, v. 26b
243Ebû Ubeyd, 446
244Ebû 'Ubeyd, 443
245Nesâî. Zekât, 19. (c. V. 38)
Zînctleri zekat dışı tutan mezhepler, HaneffIer’in aksine, zînet eşyalarına, aslî ihtiyaç olan giysi, giyimin aslî bir parçası veya temel bir ihtiyaç gibi bakmışlar ve bu duaımlarıyla onları, zekât için gerekli olan nâmi (çoğalıp artış gösterebilen) mal özelliğinde görmemişlerdir. Genelde onların bizzat takı olarak kullanılmak üzere edinilmesi gerekli görülmüştür. Yine kaynaklardan öğrendiğimize göre zînetler servet biriktirme gayesiyle edinilmemeli ve hatta; ilerde nafakam için harcarım gibi düşüncelerle de elde tutulmamalıdır. Zekâttan kaçma maksadıyla da kişi zînetlere yönelmemelidir. Bu küme içinde yer alanlardan biri olan İmam Mâlik:
“Eğer kişi zînet eşhası edinirken anlan gelecek için bir tasarruf (biriktirme) ni-f/eti\)le ediniı^or veya bunlar için onda bir zînet edinme niyeti bulunmuyorsa bu durumda onlar astllarındaki hükme döner ve zekât gerekli olur",
der^'’®. Kendi müstcikil mezhebi bulunan İmam Leys de zekâttan kaçmak gayesiyle edinilmesi halinde zînetlerin zekata tabi olacaklarını söyler.
a. Zînet miktarında sınır tanımamak ve görüşlerin değerlendirilmesi: Zînctlerde zekât öngörmeyenler onların, kullanan kişiye mubah olması yanında mâkul ve alışılmışın dışında israfa varan bir fazlalıkta bulunmamasını da gerekli gördükleri söylenebilir. Burada bir tavan sınırdan yana olmayan görüşleri bulmak mümkün olsa da Şâfı'î, Hanbelîve Mâlikîler'de, benim şahsen aşın veya anlaşılmaz bulmam bir yana, bazı ölçülerden bahsedildiği de görülür. Çağımızda Cezîrî ve V Zühaylî Şâfiîler’in; 200 miskal miktarına varmasını bir israf sının olarak koyduklarını yazarlar. Zuhayli’nin burada verdiği rakama göre bunun, ya-nm kilo kadar olduğudur^'*^. Hem bu takdir etmede ve hem de onun kesin sınır olarak görülmesinde bir yanlışlık olmalıdır; Çünkü 200 miskal altın neredeyse bir kilodur. Bu 200 dirhem = 595 gr. yani gümüş için bir ölçü verildiğinde doğru olabilir: Çünkü yarım kilo kadar olan ancak 200 dirhem gümüşün karşılığıdır. Nisap bakımından söylersek 200 dirhem gümüşün, altın olarak karşılığı ise 20 miskal = —85 gr. altındır. Diğer taraftan altın olarak 200 miskallik kesin bir israf sınırı neye göre belirlenmiştir? Istihsan’dan yola çıkmak hariç, burada hadisten bir hüküm bulmak mümkün değildir. İmam Şâfiî bizzat kendi eserinde; Giyilsin, biriktirilip elde tutulsun, ödünç veya kiraya verilsin bütün bu durumlarda zekât..guia de estambul sundu ve yarın devam edecegiz. guia de estambul :: guia de estambul excursiones en turquia :: excursiones en turquia excursiones en estambul :: excursiones en estambul excursions turquia :: excursions turquia que ver en estambul :: que ver en estambul viaje estambul :: viaje estambul excursiones en turquia :: excursiones en turquia excursions turquia :: excursions turquia viaje estambul :: viaje estambul que ver en estambul :: que ver en estambul guia de estambul :: guia de estambul excursiones en estambul :: excursiones en estambul excursiones en turquia :: excursiones en turquia guia de estambul :: eguia de estambul que ver en estambul :: que ver en estambul viaje estambul :: viaje estambul guia de estambul :: guia de estambul excursions turquia :: excursions turquia excursions in istanbul :: excursions in istanbul excursiones en turquia :: excursiones en turquia que ver en estambul :: que ver en estambul viaje estambul :: viaje estambul
